Stowarzyszenie Przyjaciół Sztuk Kompletnych to instytucja kultury o multidyscyplinarnym profilu, której misją i głównym zadaniem jest organizowanie wydarzeń społeczno-artystycznych w bardzo szerokim zakresie formalno-stylistycznym: koncertów, wieczorów
poetyckich, wernisaży, spotkań autorskich i warsztatów, aż po śmiałe eksperymenty teatralne, jak małe formy dramatyczne, stanowiąc
istotny punkt na mapie kulturalnej miasta. Działania statutowe zakładają ponadto współpracę z twórcami różnych dziedzin sztuki,
placówkami oświatowymi, kulturalnymi oraz mediami, tworzenie mecenatu nad niekomercyjnymi zjawiskami, procesy integrujące
środowisko artystów z kręgiem miłośników i odbiorców sztuki, utrwalanie produkcji muzycznych na dostępnych nośnikach dźwięku i
obrazu, ich archiwizacja i rozpowszechnianie, organizację wyjazdów na festiwale, pomoc stypendialną dla wyróżniających się osobowości twórczych, prowadzenie działalności wydawniczej, organizowanie warsztatów, szkoleń oraz programów edukacyjnych, organizację projektów skoncentrowanych na rozwoju i promowaniu twórców. Siedziba instytucji działa na co dzień jako galeria sztuki, gdzie nieustannie prezentowane są prace plastyczne związanych z nią artystów oraz klubokawiarnia, w ramach przyłączonej działalności gospodarczej, z której skromny dochód przeznaczany jest na cele statutowe Stowarzyszenia. Placówka stara się prowadzić regularną działalność kulturalną, prowadząc elitarny cykl spotkań z muzyką, malarstwem, literaturą i nauką, realizowany w formie comiesięcznych kameralnych imprez artystyczno-dydaktycznych.
Taka wielokierunkowość aktów twórczych nawiązuje również, podobnie jak myśl przewodnia samego Stowarzyszenia, do idei sztuk
wyzwolonych, kanonu klasycznego wykształcenia, wedle którego, dyscypliny nauki i sztuki łączą się ze sobą prezentując holistyczny
system, na który składają się umiejętności godne człowieka wolnego.
Dużą inspiracją dla formuły w jakiej działa Stowarzyszenie była historia przesławnej Café Zimmermann - lipskiej kawiarni, gdzie w XVIII w., kierowane przez J. S. Bacha, Collegium Musicum, dawało regularne koncerty. Ich repertuar składał się z utworów, głównie
klawesynowych, Bacha i innych kompozytorów epoki. Ta przesłanka poskutkowała pomysłem wprowadzenia klawesynu i związanego z nim repertuaru, jako stałego elementu artystycznej wizji miejsca, które z racji swej kameralnej specyfiki, stanowi ku temu idealny kontekst funkcjonalny.